Liczba wyników: 296
Bylica pospolita (Artemisia vulgaris) to wieloletnia roślina powszechnie występująca w Europie, Azji i północnej Afryce. Chińczycy od wieków stosują jej suszone liście w termopunkturze, tradycyjnej technice leczenia poprzez oddziaływanie ciepłem na odpowiednie punkty na ciele. Bylica jest też dość powszechnie wykorzystywana jako środek pobudzający trawienie i wspomagający menstruację. Sądzi się, że zioło pomaga również w depresji i łagodzi napięcie.
Wiązówka błotna (łac. Filipendula ulmaria, synonimicznie również Spiraea ulmaria) to roślina rosnąca wzdłuż brzegów rzek i potoków. Jej pachnące kremowe kwiaty od wieków wykorzystywano do celów kulinarnych i medycznych. We współczesnym ziołolecznictwie jest sotsowana głównie przy rozmaitych dolegliwościach żołądkowych oraz dla złagodzenia objawów zapalenia stawów.
Sadziec przerośnięty (Eupatorium perfoliatum) należy do rodziny Asteraceae. Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej i był stosowany przez Indian do leczenia gorączki różnego pochodzenia. Współcześnie używa się go głównie w medycynie homeopatycznej również do walki z gorączką oraz innych objawów infekcji wirusowych i bakteryjnych, a także do pomocy w leczeniu określonych dolegliwości żołądkowo-jelitowych.
Lepiężnik różowy to niewielka roślina rosnąca w całej Europie, a także części Azji i Ameryki Północnej. Zwykle występuje w na mokrej, błotnistej ziemi, w wilgotnych lasach, czy też przylega do rzek i strumieni. Lepiężnik może pomóc przy problemach żołądka, dróg żółciowych i dwunastnicy. Poprawia trawienie, łagodzi zapalenia pęcherza moczowego i skurcze. Poza tym może osłabiać migreny.
Bukko brzozowe jest popularne w Afryce Południowej. Od wieków stosowane jest na łagodzenie dolegliwości żołądkowych, reumatyzmu i problemy z pęcherzem moczowym.
Łopian większy (łac. Arctium lappa) od wieków stosowany był w leczeniu różnych chorób, w tym zapalenia stawów czy cukrzycy.
Zapaliczka cuchnąca czyli asafetyda (Ferula assafoetida) to pochodząca z Iranu roślina o intensywnym siarkowym zapachu. Sproszkowana łodyga i korzenie (nazywane w Polsce smrodzieńcem, lub czarcim łajnem) mają smak przypominający cebulę i często stosowane są w kuchni indyjskiej oraz bliskowschodniej. Zapaliczka jest też wykorzystywana leczniczo - może być skuteczna przy problemach trawiennych, żółtaczce, a także zaburzeniach nerwicowych.
Warto mieć w domu aloes, stanowi pomocny składnik zestawu pierwszej pomocy. Żel z liści rośliny pomaga m. in. na oparzenia, oparzenia słoneczne i otarcia. To nie wszystkie lecznicze właściwości aloesu, jest też skuteczny przy problemach żołądkowo-jelitowych i nie tylko.
Szczaw kędzierzawy (Rumex crispus) zwany też kobylim szczawiem lub szczekajem wystepuje w Azji, Europie i Afryce. Tradycyjnie roślina była stosowana na niedokrwistość czy problemy z wątrobą, a także w przypadku biegunki.
Miodla indyjska (inaczej: melia indyjska, Azadirachta indica) ma długą historię zastosowania w Indiach. Ekstrakty z kory i liści rośliny były polecane na rozstrój przewodu pokarmowego, owrzodzenia skóry, infekcje i malarię. Gałązki drzewa były stosowane jako szczoteczki do zębów i żel z liści używano do zwalczania chorób przyzębia.