Liczba wyników: 109
Bylica pospolita (Artemisia vulgaris) to wieloletnia roślina powszechnie występująca w Europie, Azji i północnej Afryce. Chińczycy od wieków stosują jej suszone liście w termopunkturze, tradycyjnej technice leczenia poprzez oddziaływanie ciepłem na odpowiednie punkty na ciele. Bylica jest też dość powszechnie wykorzystywana jako środek pobudzający trawienie i wspomagający menstruację. Sądzi się, że zioło pomaga również w depresji i łagodzi napięcie.
Nagietek jest powszechnie stosowany w leczeniu drobnych ran, infekcji skóry, użądleń pszczół, oparzeń słonecznych, czy brodawek. Może być też pomocny u pacjentów, którzy przeszli radioterapię.
Bób św. Ignacego to suplement wytwarzany ze Strychnos ignatii, czyli drzewa z rodziny Loganiaceae, pochodzącego z Filipin i niektórych części Chin. Roślina została po raz pierwszy opisana przez czeskiego jezuitę pracującego na Filipinach, brata Georga Kamela, który nazwał jej owoc bobem św. Ignacego (od założyciela zakonu Ignacego Loyoli).
Wśród Polaków rośnie liczba zachorowań na cukrzycę, pomimo to chorzy wciąż nie mają dostępu do nowych opcji terapeutycznych, dostosowanych do ich indywidualnych potrzeb. O tym, co z tego powodu tracą pacjenci, a jak mogłoby zmienić się ich życie dzięki innowacyjnym lekom oraz oczekiwaniu na nowe opcje terapeutyczne lekarzy i pacjentów opowiada prof. Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz, diabetolog, Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu i Oddziału Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego im. Franciszka Raszei w Poznaniu.
Mangostan właściwy (łac. Garcinia mangostana) to wiecznie zielone drzewo, które rośnie w Indonezji, Malezji i Tajlandii. W tradycyjnej tajskiej medycynie części owoców tego drzewa są wykorzystywane w leczeniu wielu dolegliwości, m. in. dla zwalczania infekcji skóry, powstrzymania biegunki czy dla gojenia się ran.
Wiązówka błotna (łac. Filipendula ulmaria, synonimicznie również Spiraea ulmaria) to roślina rosnąca wzdłuż brzegów rzek i potoków. Jej pachnące kremowe kwiaty od wieków wykorzystywano do celów kulinarnych i medycznych. We współczesnym ziołolecznictwie jest sotsowana głównie przy rozmaitych dolegliwościach żołądkowych oraz dla złagodzenia objawów zapalenia stawów.
Oliwka europejska zajmuje ważne miejsce w kulinarno-medycznej historii naszego kontynentu. Od dawna wykorzystywane są w obydwu dziedzinach owoce tego drzewa, ale warto wiedzieć, że także wyciąg z liści może być użyteczny w lecznictwie.
Pachnotka zwyczajna (perilla frutescens, japońska nazwa: shiso) pochodzi z Azji - rośnie m. in. w Chinach, Indiach, Japonii i Korei. Olej z nasion zioła, bogaty w kwasy tłuszczowe omega-3 oraz kwasy alfa-linolenowe, jest używany do smażenia oraz jako przyprawa, ale roślina stanowi też substrat w przemyśle lakierniczym. Jeśli chodzi o medycynę tradycyjną, pachnotka jest stosowana głównie dla osłabienia objawów alergii i astmy, a także leczenia chorób układu krążenia.
Pokrzywa od starożytności jest wykorzystywana medycznie. Zielarze polecają ją szczególnie na choroby stawów i przerost prostaty.
Szczaw jest wykorzystywany w kuchni do przyrządzenia zupy, ale świetnie pasuje też do sałatek i sosów. Przydatny może być jednak także medycznie - tradycyjnie od wieków był stosowany na biegunkę i problemy z zatokami, a także zapalenie oskrzeli.