Liczba wyników: 590
Nie tylko kobiety cierpią z powodu nietrzymania moczu. Ciężka lub umiarkowana forma choroby dotyczy niemal jednego na dwudziestu mężczyzn w USA. W przypadku dojrzalszych panów dolegliwość jest już problemem u jednego na sześciu.
Objawy nietrzymania moczu u kobiet w średnim wieku są związane z niższym poziomem aktywności fizycznej.
Dokonawszy analizy próbek moczu, naukowcy byli w stanie powiązać produkty trawienia z otyłością.
Jeśli z wiekiem odczuwasz bardziej nagłą potrzebę udania się do łazienki, nie jesteś sama. Kobiety po menopauzie w wieku 45-54 lata są bardziej narażone na zespół pęcherza nadreaktywnego (overactive bladder syndrome OAB). Ponadto otyłość i mnogie porody zwiększają ryzyko wysiłkowego nietrzymania moczu (WNM).
Kobiety z nadwagą cierpiące na cukrzycę mogą obniżyć ryzyko nietrzymania moczu, jeśli stracą trochę na wadze, sugerują nowe badania. Niektóre testy wykazały, że jeśli kobieta z nadwagą cierpiąca na cukrzycę schudnie nawet nieznacznie, zmniejsza się u niej ryzyko nietrzymania moczu. Jak podkreślają uczeni, cukrzyca typu 2 jest jednym z czynników nietrzymania moczu niezależnie od masy pacjenta.
Mocz - jego kolor i zapach - daje określone informacje o stanie naszego organizmu. Dzięki takiej prostej obserwacji możesz szybko zaradzić problemom, z jakimi zmaga się organizm lub uchronić się przed dalszym rozwojem jakiejś poważnej choroby.
Nietrzymanie moczu inaczej inkontynencja to schorzenie, na które cierpi coraz więcej osób, prawie tyle samo co na katar sienny. Ze względu na różny przebieg i skalę tego problemu może on dotyczyć zarówno osób we wczesnym, średnim lub późniejszym etapie życia. Szacuje się, że 1 na 4 kobiety i 1 na 8 mężczyzn spotyka się z inkontynencją w swoim życiu. Nie mniej jednak należy pamiętać, że można zaradzić każdej formie i skali tego schorzenia, jednocześnie nie rezygnując z aktywnego i prawie tak swobodnego trybu życia jak osoby zdrowe.
Jeśli często nocą musisz udawać się do łazienki, może to oznaczać, że masz nadciśnienie.
Największe szanse na wprowadzenie w życie zdrowej diety i trzymanie się jej daje odpowiednia motywacja.
Pomimo przełomów w terapii zaburzeń psychicznych, nadal istnieje wiele barier, które często powstrzymują chorych od szukania profesjonalnej pomocy lub utrudniają trzymanie się programu leczenia.