Liczba wyników: 1424
Psychologowie z University of Leeds ostrzegają, że ludzie, którzy spędzają dużo czasu surfując po Internecie, częściej wykazują objawy depresji.
Gorszy dzień, słabszy moment, obniżony nastrój - czy to oznaka depresji? Jak odróżnić prawdziwe objawy choroby od chwilowej utraty poczucia własnej wartości i wewnętrznej siły?
Na zaburzenia psychiczne cierpi 165 milionów Europejczyków. Z szacunków wynika, że liczba pacjentów ma wzrastać...
Szacuje się, że jedna na kilkanaście osób doświadcza sezonowych zaburzeń afektywnych (seasonal affective disorder, SAD), choroby, która wywołuje m. in: obniżone samopoczucie, zaburzenia wagi, bezsenność, bądź nadmierną potrzebę snu, ciągłe zmęczenie, poczucie bezwartościowości, nieuzasadnione poczucie winy. Poznaj fakty i mity dotyczące SAD.
Coraz więcej osób narzeka na spadek nastroju w okresie jesienno-zimowym. Jednak tak naprawdę tylko co dziesiąta z nich cierpi na depresję sezonową (SAD). Prawda jest taka, że do lekarza zgłasza się jeszcze mniej osób, mimo że każda z nich powinna przynajmniej udać się na konsultację.
Francuscy naukowcy wykazali wyraźny związek między depresją u osób starszych a występowaniem uszkodzeń istoty białej (WML) w mózgu.
Choroba wieńcowa i poważna depresja mogą być genetycznie powiązane poprzez szlaki zapalne związane ze zwiększonym ryzykiem kardiomiopatii, czyli zwyrodnieniowej choroby mięśnia sercowego.
Stres psychiczny, w tym depresja, zaburzenia lękowe, zmartwianie się i samotność przed zakażeniem COVID-19 wiążą się ze zwiększonym ryzykiem Long COVID. To wyższe zagrożenie było niezależne od palenia papierosów, astmy i innych problemów zdrowotnych.
Depresja to poważna choroba, która obecnie jest bardzo rozpowszechniona w różnych częściach świata. Istnieje kilka teorii wyjaśniających fizjologiczne podłoże depresji, z których wiele uwagi poświęcono „neurogennej hipotezie depresji". Zgodnie z nią pogorszenie funkcjonowania obszarów mózgu, takich jak hipokamp, może prowadzić do tej choroby. Takie zaburzenie z kolei może być spowodowane stresem fizycznym i psychicznym.
Na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej odkryto, że ryzyko wystąpienia chorób psychicznych w latach poprzedzających rozwój stwardnienia rozsianego jest prawie dwukrotnie większe niż wśród ludzi bez tej choroby.