Liczba wyników: 13063
Naukowcy z Finlandii i USA rzucili światło na mechanizmy funkcjonujące w pewnych niszczycielskich chorobach hematologicznych i otwierają w ten sposób drogę do rozwoju nowych terapii dostosowanych do konkretnej choroby.
Z badań wynika, że choroby dziąseł mogą zaburzać leczenie nadciśnienia tętniczego.
Uczeni zidentyfikowali we krwi dziesięć białek, które umożliwiają przewidzenie rozwoju demencji z dokładnością 87 proc.
Na Uniwersytetu Południowej Australii odkryto kolejny powód, dla którego wszyscy powinniśmy zwracać większą uwagę na zdrowie psychiczne: jest ono ściśle powiązane ze zmianami ciśnienia krwi i tętna.
Niedokrwistość czyli anemia diagnozowana jest w przypadku stwierdzenia niższych niż wskazuje norma wartości hemoglobiny i erytrocytów oraz objawów, jakie im towarzyszą. Wyróżnia się niemal 100 odmiennych typów niedokrwistości. W związku ze zróżnicowanymi przyczynami wystąpienia choroby, dzieli się ją jednak na trzy główne grupy: niedokrwistość pokrwotoczna (spowodowana utratą krwi), niedokrwistość wynikająca ze zmniejszonego wytwarzania krwinek czerwonych i zaburzeń wytwarzania hemoglobiny, niedokrwistość spowodowana skróconym czasem życia czerwonych krwinek.
Anemia, inaczej niedokrwistość, to stan organizmu, w którym poziom hemoglobiny i erytrocytów jest niższy niż określa to norma i towarzyszą temu określone symptomy. Istnieje około stu różnych typów anemii.
Niedobór żelaza jest najczęstszą przyczyną niedokrwistości. Najpowszechniejszym niedoborem żelaza zaś jest znacząca, chroniczna utrata krwi, zazwyczaj z powodu nadmiernej miesiączki, krwawienia do lub z jelit na skutek choroby wrzodowej żołądka, hemoroidów lub u dzieci - zakażenia wirusem.
Jeśli organizmowi brakuje żelaza, nie może on normalnie funkcjonować. Tymczasem przedłużający się stan niedokrwistości negatywnie wpływa na nasze zdrowie i wygląd.
Niski poziom czerwonych krwinek może zwiększyć ryzyko demencji u osób starszych.
Wiele zaburzeń i chorób ma źródło w niewystarczającej ilości określonych składników odżywczych w organizmie. Może się to wiązać zarówno z ich brakiem lub małą ilością w diecie, jak również ze zmniejszonym ich przyswajaniem lub zwiększonym wydalaniem z organizmu. Przyczyną tych ostatnich są nabyte, często rozwijające się w związku z predyspozycjami genetycznymi zaburzenia, które zdiagnozować można z pomocą badań laboratoryjnych.