Liczba wyników: 871
Ludzie, którzy w swoim życiu często doświadczają pozytywnych emocji, zwiększają swoją odporność na trudne wyzwania.
Być może chcielibyśmy, by niektóre wspomnienia były dla nas dopstępne przez całe życie, jednak wiele czynników fizycznych i emocjonalnych może negatywnie wpłynąć na naszą zdolność do zachowywania informacji przez długi czas.
Podobno Polacy wiecznie narzkają. Dlatego zaskakujące jest, że w ciągu jednego miesiąca zamieszczają internauci w mediach społecznościowych aż 5,5 miliona informacji pozytywnych. Jeszcze bardziej zadziwia fakt, że aż 80 procent tych treści zamieszczają kobiety, które - według niektórych panów - stale marudzą. Czyżby stereotypy nie miały nic wspólnego z rzeczywistością?
Nowe badania przeprowadzone na North Carolina State University pokazały, że pozytywne nastawienie do starzenia się sprawia, że seniorzy są bardziej odporni na stresujące sytuacje.
Pozytywne emocje, takie jak radość i współczucie, są dobre dla zdrowia psychicznego i fizycznego, a także wspomagają kreatywność i zacieśnianie przyjaźni. Jednak u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową nadmierne dobre emocje mogą oddziaływać negatywnie.
Starsze osoby z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi miały o 30 proc. większe szanse na odzyskanie normalnego poziomu funkcji poznawczych, jeśli prezentowały pozytywne przekonania na temat starzenia się w swojej kulturze, w porównaniu do seniorów, którzy przyjęli negatywne przekonania.
Naukowcy twierdzą, że pozytywny stan umysłu - czyli poczucie szczęścia - ma wpływ na geny. W Centrum Psychoneuroimmunologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles sprawdzono, jak pozytywny stan mentalny oddziałuje na ekspresję ludzkich genów.
Ludzie mówią, że życie staje się lepsze z wiekiem. Teraz badania wskazują, że może to być spowodowane tym, że starsi ludzie mają mądrość i czas, aby wykorzystać uważność (mindfulness) do poprawy samopoczucia.
Jak się starzeć, żeby być szczęśliwym? Dlaczego powinniśmy doceniać seniorów? Czy starsza osoba potrafi się bardziej cieszyć od młodszej? O tym rozmawiali naukowcy podczas XII Międzynarodowego Kongresu Psychogeriatrycznego, współorganizowanego przez Instytut Gerontologii Angel Care.
Każdy w swoim otoczeniu może wskazać pary, które po trzydziestu, czterdziestu i więcej latach od ślubu wciąż są ze sobą szczęśliwe. Owszem, takich małżeństw nie ma może zbyt wiele, ale zdarzają się i wszyscy patrzą z zazdrością na ich relacje. Jak to się dzieje? Kwestia dotyczy niezwykle dobrze dobranych osób, czy też może „wieczne zauroczenie" wynika z jakichś zewnętrznych uwarunkowań?