Koniec romantycznego związku zazwyczaj nie następuje nagle, lecz jest sygnalizowany na rok lub dwa przed rozstaniem. Jak wykazały wyniki badań psychologicznych, końcowa faza związku składa się z dwóch etapów. Najpierw następuje stopniowy spadek satysfakcji z relacji, który osiąga punkt przełomowy na rok do dwóch lat przed rozpadem związku.
Jak kobiety wyobrażają sobie partnera swoich marzeń? I jak to się różni u kobiet w zależności od ich wieku? Na Uniwersytecie w Getyndze oceniono zależności między wiekiem i preferencjami dotyczącymi partnera w dużej, międzynarodowej grupie samotnych kobiet.
Pary z długim stażem zazwyczaj angażują się w różnorodne zachowania, które podtrzymują i odżywiają związek. To pomaga zachować wyższy poziom zaangażowania, co jest korzystne dla zdrowia fizycznego i psychicznego par. Na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign sprawdzono, jak takie zachowania związane z utrzymywaniem relacji wpływają na satysfakcję ze związku i zaangażowanie.
Większa gotowość do wybaczanie sobie własnych niedociągnięć w związku romantycznym może przekładać się na wyższe poczucie szczęścia w parze.
Kiedy jesteśmy w długotrwałym związku, możemy w końcu uznawać współmałżonka czy partnera za „coś oczywistego" i zapomnieć o okazaniu wdzięczności i doceniania go. Pracownicy Uniwersytetu Illinois przekonują jednak, że wcale nie musi tak pozostać.
Śmiech odgrywa ważną rolę w romantycznych relacjach - bez względu na to, czy jest wspólny, czy też skierowany wobec drugiej osoby. Jeśli partnerzy w podobny sposób radzą sobie ze śmiechem lub byciem obiektem żartów, zazwyczaj są zadowoleni ze swojego związku. Z drugiej strony ludzie, którzy obawiają się żartów na swój temat, często są mniej szczęśliwi w swoim związku.
Relacje społeczne wpływają na zdrowie fizyczne. Jak się okazuje, sposób, w jaki czujesz się w bliskich związkach, może wpływać na funkcjonowanie twojego ciała.
W dłuższej perspektywie, gdy jeden partner chce czegoś uniknąć, takie samo nastawienie prezentuje drugi partner; a jeśli chce coś osiągnąć, to druga osoba także zaczyna tego pragnąć. Takie efekty te można zaobserwować niezależnie od płci, wieku i długości związku, mówią eksperci z Uniwersytetu w Bazylei.
Pary małżeńskie zyskują niewiele więcej korzyści dla dobrego samopoczucia psychicznego, zdrowia i więzi społecznych w porównaniu z mieszkającymi wspólnie parami niebędącymi małżeństwem. Zarówno małżeństwo jak i konkubinat dają więcej korzyści w porównaniu z samotnością, choć z czasem profity te słabną.
Wszyscy pamiętamy stare filmy z liceum, w których dziwaczny, odizolowany nastolatek zakochuje się w najpiękniejszej dziewczynie w całej szkole. Film zaczyna się od przedstawienia dziewczyny, która nie wie nic o niezbyt popularnym bohaterze, ale pod koniec ona też się w nim zakochuje. To klasyczna formuła romantycznego obrazu. Jak uważają badacze z University of Missouri, takie relacje jednak najlepiej pozostawić jedynie w filmach...
Oto, co przyczynia się do satysfakcjonującego życia seksualnego w długotrwałych związkach: gra wstępna, dbanie o odpowiedni nastroju, brak rutyny i wyrażanie miłości. Takie czynniki sprawiają, że namiętność trwa, pomimo upływającego czasu, mówią psychologowie z Chapman University.
Osoby o niskiej samoocenie mogą czuć się bezbronne w swoim związku, w tym nie mieć pewności co do wsparcia i miłości partnera. W serii badań holenderscy psychologowie społeczni pokazali, że ludzie o niskiej samoocenie żałują poświęceń dla związku, ponieważ nie czują się doceniani lub wspierani przez współmałżonka.
Zakochani są mniej zdolni do skupienia się i wykonywania zadań wymagających uwagi. Miłość może zaburzać zdolności poznawcze.
Podczas gdy zdolność do zabawy i wesołość zostały dobrze zbadane u dzieci, struktura tych aspektów osobowości i ich konsekwencje są niedostatecznie przeanalizowane u dorosłych. Okazuje się, że te cechy i umiejętności mają istotne znaczenie dla stanu romantycznych związków.
Osoby z niską samooceną są bardziej skłonne do pozostawania w nieszczęśliwych związkach, mówią badacze z University of Waterloo.
Udar przyspiesza osłabienie zdolności poznawczych – wykształceni nie są zabezpieczeni