Liczba wyników: 10449
Zaginięcie bliskiej osoby to jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń, jakie może nas dotknąć. Ludzie giną bez względu na płeć, wiek, status społeczny, wyksztalcenie. Część zaginięć to efekt przemyślanej - bardziej lub mniej, ale świadomej decyzji takiej osoby. Inne to wynik różnego rodzaju wypadków losowych, bądź typowe zagubienia.
Pobłażliwość babć i dziadków może być szkodliwa dla zdrowia wnuków. Brytyjscy badacze uważają, że zmniejszanie wymagań co do obowiązkowości dzieci, umożliwianie im wielogodzinnego oglądania telewizji i inne ustępstwa, w dłuższej perpektywie zagrażają zdrowiu wnuków.
Stresujące wydarzenia życiowe, takie jak śmierć bliskiej osoby czy poważne problemy finansowe, znacznie zwiększają ryzyko upadków w roku następującym po takim incydencie.
Śmierć bliskiej osoby w każdym wywołuje emocje, na które nie da się przygotować. Żałoba jest bardzo indywidualną kwestią i każdy przeżywa ją inaczej.
Brak wsparcia po traumatycznych wydarzeniach życiowych, takich jak problemy w związkach, utrata bliskiej osoby, czy doświadczenie wykorzystywania seksualnego, może wywołać zaburzenia odżywiania.
Śmiech wcale nie jest rzeczą zwykłą, jeżeli małe dziecko nie zobaczyłoby śmiejącej się innej osoby nigdy by się samo uśmiechnęło. Ludzki śmiech to umiejętność wyuczona tak jak jedzenie widelcem, czy obsługa komputera.
Nowe badania wykazały związek między nagłą śmierci bliskiej osoby i rozwojem takich zaburzeń, jak: mania, pourazowy zespół stresu, depresja.
Pacjenci z niewydolnością serca doświadczający żałoby po stracie bliskiego członka rodziny są narażeni na wyższe ryzyko śmierci, szczególnie w pierwszym tygodniu po odejściu bliskiej osoby.
Śmierć bliskiej osoby to ogromna trauma. Nie jest krótkotrwałym dramatem, ale wpływa na wiele aspektów całego dalszego życia, w tym zdrowie fizyczne. Uczeni odkryli, że żałoba znacznie zwiększa ryzyko zawału serca.
W sytuacji, gdy człowiek dowiaduje się, że jest chory na nowotwór, życie zmienia się nie tylko jemu. Choroba bliskiej osoby sprawia, że zmienia się funkcjonowanie całej rodziny, a także najbliższych osób. Mówi się wręcz, że choruje cała rodzina. Różne osoby, w różny sposób reagują na informację o diagnozie. Jedni robią dobrą minę do złej gry, inni pocieszają, inni zamykają się w sobie, a jeszcze kolejni po prostu są obok - towarzyszą.