Liczba wyników: 3609
Sepsa (posocznica) to zagrażające życiu powikłanie infekcji. Rozwija się, gdy do krwiobiegu uwalniane są substancje mające zwalczyć zakażenie i wyzwalają silny stan zapalny mogący doprowadzić uszkodzenia wielu narządów i śmierci pacjenta.
Przypadki sepsy zanotowano już w starożytności. Hipokrates opisał przebieg schorzenia, wskazał, że jego charakterystyczną cechą jest gorączka wywoływana przez gnijące substancje. Opisywany zespół objawów chorobowych (tak określa się sepsę, nie jest ona chorobą stricte) zyskał więc nazwę: „gnicie krwi”. Od niedawna znane są jednak prawdziwe mechanizmy rządzące pojawieniem się i rozwojem sepsy. Znamienna dla posocznicy jest gwałtowna ogólnoustrojowa reakcja na zakażenie, która może skutkować śmiercią pacjenta. Posocznica jest częstą przyczyną zgonów na szpitalnych oddziałach intensywnej terapii.
Pierwsze wzmianki o sepsie pojawiały się już w starożytnym Egipcie, jednak cały czas stanowi ona wyzwanie i jest przedmiotem wielu badań. Efektem ostatnich jest nowa definicja sepsy oraz zastąpienie dotychczasowych standardów postępowania nowymi. Doniesienie na ten temat zostało opublikowane niedawno w czasopiśmie The Journal of the American Medical Association.
Posocznica (sepsa) to jedna z najstarszych znanych chorób, ale mimo ogromnego postępu w medycynie wciąż pozostaje sferze wytężonej uwagi środowiska medycznego. Cechą charakterystyczną posocznicy jest burzliwa, ogólnoustrojowa reakcja na zakażenie, której skutkiem może być utrata kończyn, zaburzenie czynności narządów wewnętrznych, a w końcu zgon.
Szwedzi odkryli, że sepsa występuje znacznie częściej, niż wcześniej sądzono. Zapadalność wyniosła 750 dorosłych na 100 tysięcy osób. Statystyki pokazały, że ponad cztery procent wszystkich hospitalizacji dotyczyło pacjentów cierpiących na sepsę, a 20 procent wszystkich pacjentów z sepsą zmarło w ciągu trzech miesięcy.
Sepsa (posocznica) jest to gwałtowna uogólniona reakcja zapalna organizmu na atak mikroorganizmów głównie pneumokoków i meningokoków. Często po przebytej sepsie pozostają martwicze ubytki tkanki, głównie na kończynach dolnych i górnych.
Osoby, które podczas hospitalizacji zmagały się z sepsą, były bardziej narażone na incydenty sercowo-naczyniowe i ponowną hospitalizację z jakiejkolwiek przyczyny lub śmierć w ciągu kolejnych 12 lar.
Sepsa to zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej spowodowanej zakażeniem, który powoduje zagrażające życiu choroby i nierzadko czyni osoby starsze niepełnosprawnymi oraz cierpiącymi z powodu problemów z pamięcią. Naukowcy twierdzą, że zaburzenia funkcji poznawczych, które następują w wyniku sepsy u 60 procent starszych pacjentów, przeradzają się w wieloletnie problemy.
Ze względu na spektrum objawów często mylone z chorobą Parkinsona, chorobą Alzheimera, otępieniem naczyniowym, guzem mózgu, a nawet depresją. Było przyczyną śmierci amerykańskiego aktora Robina Williamsa, u którego najpierw podejrzewano depresję. O czym mowa? Otępienie z ciałami Lewy’ego – druga po chorobie Alzheimera pierwotna neurologiczna przyczyna otępienia w wieku podeszłym.
Hipercholesterolemia rodzinna to jedna z najczęstszych chorób dziedzicznych spowodowanych przez mutacje pojedynczych genów. Dotyka całe rodziny i jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Szacuje się, że w Polsce choruje jedna na dwieście do jednej na pięćset osób, czyli od około 80 do ponad 160 tysięcy osób. Na świecie choroba dotyka 14 do 34 milionów ludzi. Nieleczona hipercholesterolemia rodzinna prowadzi do przedwczesnej miażdżycy i może skrócić życie o 20-30 lat.