Tu dorastał Jezus - Nazaret dziś

Dochodziła 15, z Twerii (Tyberiady) położonej nad Jeziorem Galilejskim (według tradycji biblijnej zwanym Kinneret, przez arabskich mieszkańców określane Jeziorem Tyberiadzkim) mieliśmy wracać do domu, obiad juz na nas czekał, ale świetnym zakończeniem pełnego wrażeń dnia mogła być wizyta w Nazaret, które od Twerii oddalone jest zaledwie o 25 kilometrów. Postanowiliśmy się tam udać.

Wyjechaliśmy drogą 77, potem skręciliśmy na 65, wypożyczony Getz z silnikiem 1.1 ledwo zipał przemierzając kręte i strome drogi Galilei. Po pokonaniu kilku kilometrów naszym oczom ukazała się Góra Tabor, to jedno z licznych w tej krainie miejsc ważnych dla chrześcijan - na niej apostołowie mieli zobaczyć swego Mistrza rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem. Góra jest nietypowa ze względu na rzadko spotykany w przyrodzie, regularny kształt. Na jej szczycie w XIII wieku zbudowano sanktuarium, niestety zostało zniszczone, obecnie znajduje się tam franciszkańska bazylika.



Kiedy wjeżdżaliśmy do Nazaret, zaczęło się ściemniać, o tej porze roku (połowa grudnia) słońce w Izraelu zachodzi tuż po szesnastej. Pozornie uliczki miasta nie różnią się od wielu innych w podobnych miejscowościach galilejskich, odmienne są jednak wystawy sklepów i dekoracje, tu świąteczny nastrój daje się odczuć natychmiast. Większość mieszkańców miasta to Arabowie wyznający chrześcijaństwo, Boże Narodzenie jest tu więc hucznie świętowane, w miasteczku na każdym rogu dostrzec można choinki, figurki św. Mikołaja, kolorowe światełka, etc.

Na ulicach Nazaretu było dość tłoczno, ruch samochodowy spory (podobnie, jak w większości izraelskich miast). Wiele aut miało pootwierane szyby, słychać było arabską muzykę, ale i świąteczne piosenki w języku angielskim. Niespotykanym tu widokiem jest Żyd noszący jarmułkę, społeczność żydowska zamieszkuje dzielnicę miasta stanowiącą niemal odrębną osadę – Nazaret Illit.



Przemknęliśmy po jasnych od choinkowych ozdób uliczkach, minęliśmy kilka arabskich straganów, przy których zatrzymaliśmy się, aby kupić krzyżyki dla znajomych wyznających chrześcijaństwo. Bez problemu porozumieliśmy się ze sprzedawcą w języku angielskim (co poza Tel Avivem i Jerozolimą zdarza się w Izraelu dość rzadko), po chwili jednak użyłam słowa „krzyż” w rozmowie z towarzyszami podróży, a właściciel straganu uśmiechnął się i grzecznie zagaił: Oh, you are from Poland (jesteście z Polski). Okazało się, że przyjeżdża tu wielu rodaków i niemal każdy sprzedawca zna trudne dla arabskojezycznej osoby słowo „krzyż”.

Wreszcie dotarliśmy do pięknie oświetlonego Kościoła Zwiastowania. Według tradycji katolickiej(Łk 1, 26-38), stoi on w miejscu w którym archanioł Gabriel zwiastował Marii urodzenie syna Boga. Na fasadzie budynku, nad wejściem, widnieją postacie archanioła Gabriela i Marii, poniżej jest napis: Angelus Domini nuntiavit Mariae (Anioł Pana zwiastował Marii). Znajdują się tu również wizerunki ewangelistów oraz słowa: Verbum caro factum est et habitavit in nobis (Słowo stało się ciałem i zamieszkało z nami). Zdążyliśmy przed zamknięciem, weszliśmy do środka. Kamienne ściany bazyliki są ozdobione bogatą kolekcją fresków przedstawiających różne wyobrażenia Maryi z Dzieciątkiem - dar Kościołów chrześcijańskich z całego świata. Nie było czasu na szczegółowe zwiedzanie – usłyszeliśmy szczęk kluczy, zamykano świątynię, trzeba było opuścić budynek.



Drzwi po północnej stronie wychodzą na dziedziniec, pod którym naukowcy odkryli liczne pozostałości po starożytnym Nazarecie. W ogóle atmosfera miasteczka przywodzi na myśl wiekowe tradycje: wąskie uliczki, piaskowy koloryt budynków, świadomość wyjątkowego charakteru miasteczka napawa melancholią. To miejsce z pewnością ma w sobie coś z mistycyzmu.