Status kombatanta za walkę z komuną

Do tej pory dodatkowe świadczenia otrzymywali weterani II wojny światowej, uczestnicy poznańskiego Czerwca 1956 i osoby biorące udział w wydarzeniach na Wybrzeżu w 1970 roku. Pominięci zaś zostali np. górnicy z kopalni Wujek protestujący w 1980.

Kombatantami, zgodnie z planowanymi zmianami, mają zostać wszyscy ci, którzy w okresie 1944- 1989 prowadzili w sposób zorganizowany (czyli należeli do takich organizacji, jak: Ruch, KOR, ROPCiO, KPN, Solidarność Walcząca, RMP, FMW,Wolne Związki Zawodowe, podziemna Solidarność po 1982 roku) albo indywidualnie, regularnie, a także w sposób nielegalny lub powodujący represje działalność mającą na celu przywrócenie Polsce niepodległości i suwerenności, ustroju demokratycznego, bądź przestrzegania praw człowieka. Represje określone są przez ustawodawcę jako: śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia przez czas dłuższy niż 7 dni, uprowadzenie, osadzenie w wiezieniu, bądź innym miejscu odosobnienia lub zwolnienie z pracy.

Nowe rozwiązania legislacyjne odbiorą prawa kombatanckie osobom, które były zbrodniarzami komunistycznymi, uczestniczyły w wojnie domowej w Hiszpanii w latach 1936-39, odbywały służbę wojskową z poboru w czasie 10 maja 1945- 30 czerwca 1947, zwalczały demokratyczną opozycję.

Kombatanci na emeryturze, bądź rencie otrzymują m. in. comiesięczne dodatki w postaci: dodatek kombatancki - 153,19 zł; ryczałt energetyczny - 104,77 zł; dodatek kompensacyjny - 22,98 zł.

Osobom mającym status kombatanta przysługują także: pierwszeństwo w uzyskaniu miejsca w domach pomocy społecznej, 50% zniżki na przejazdy komunikacją miejską, 37% zniżki na przejazdy PKP. Czas kombatanckiej aktywności wliczany jest do okresów zatrudnienia.

Kombatanci udzielający się zawodowo mają możliwość zwiększenia urlopu wypoczynkowego o 10 dni roboczych i przejścia na emeryturę- w przypadku kobiety po skończeniu 55 lat, w przypadku mężczyzny- po 60- ce, jeśli przepracowali okres uprawniający do otrzymania emerytury.