Pełnia życia na emeryturze

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się

Komentarze

• 14:38:36, 02-06-2007 Basia.

  Emerytura to nareszcie wolność i niezalezność. Można wreszcie poświęcic swój czas na robienie tego na co przedtem nie mieliśmy czasu. Można a nawet trzeba oddawać się swoim pasjom.

• 15:30:31, 02-06-2007 Sunshine

  Trudno nazwać pełnią życia czas na emeryturze.Dla mnie ten czas był gdzieś ok.40-tki.Teraz wiadomo ograniczenia zdrowotne nie pozwalają żyć w pełni/chociaż akurat ja mam szczęście być jeszcze w niezłej kondycji fiz.ale to też zależy od dnia,pogody itp.Jeszcze pracuję żeby nie musieć bardzo ograniczać się finansowo ale jak będzie gdy przestanę?Przykre to ale nie możemy porównywać się do emerytów z krajów zach.Ich standard życia jest zupełnie inny.
  Oczywiście że my też różnimy się od emerytów jakimi byli nasi rodzice,mamy większe mozliwości pod wieloma wzg./internet,telewizja,komórki itd/żyjemy inaczej chociaż nie wszyscy,wystarczy obejrzeć się za ludżmi w naszym wieku na ulicy,ilu z nas naprawdę korzysta z dobrodziejstw cywilizacyjnych,które w duzym stopniu są zależne od statusu materialnego.
  

  ... zobacz więcej

• 16:19:31, 02-06-2007 jolita

  Nigdy w życiu nie nudziłam się zwłaszcza, że zakładam iż nudzić się można w nieciekawym towarzystwie ( tego unikam) a nigdy samej...Obecnie przeraża mnię tylko okropnie szybko uciekające godziny, dni, lata...Może to za sprawą mojego od niedawna przyjaciela im.Laptuś, ale jeśli sklerotyczna pamięć nie myli mnię - wcześniej, już na emeryturze - też tak było...
  Drzewiej był czas na pracę, spotkanie z Przyjaciółmi, grę w karty, obejrzenie tv, rozwiązanie krzyżówki, poczytanie, a teraz - oprócz przygotowania 3 posiłków i sporadycznych zakupów pozostaje mi czas tylko dla Lapta. Wydaje mi się, że natura przyspieszyła zegary...

  ... zobacz więcej

• 17:01:00, 02-06-2007 Basia.

  Cytat:

  Sunshine

  Trudno nazwać pełnią życia czas na emeryturze.Dla mnie ten czas był gdzieś ok.40-tki.Teraz wiadomo ograniczenia zdrowotne nie pozwalają żyć w pełni/chociaż akurat ja mam szczęście być jeszcze w niezłej kondycji fiz.ale to też zależy od dnia,pogody itp.Jeszcze pracuję żeby nie musieć bardzo ograniczać się finansowo ale jak będzie gdy przestanę?Przykre to ale nie możemy porównywać się do emerytów z krajów zach.Ich standard życia jest zupełnie inny.
  Oczywiście że my też różnimy się od emerytów jakimi byli nasi rodzice,mamy większe mozliwości pod wieloma wzg./internet,telewizja,komórki itd/żyjemy inaczej chociaż nie wszyscy,wystarczy obejrzeć się za ludżmi w naszym wieku na ulicy,ilu z nas naprawdę korzysta z dobrodziejstw cywilizacyjnych,które w duzym stopniu są zależne od statusu materialnego.

  Oczywiście, że nie możemy porównywać się do emerytów z krajów zachodnich ale to nie znaczy że nie możemy żyć pełnią życia. Kiedy zbliżałam się do 40 nie byłam wolna bo jako wdowa miałam na utrzymaniu syna i często musiałam brać do domu prace zlecone żeby zapewnić nam godne życie. Bywało, że wychodziłam do biura /biuro projektów/ o godz. 7 rano i wracałam pieszo z synem i psem /przychodzili po mnie/ do domu o 23. Wolę swoją obecną sytuację chociaż latek przybyło sporo i zdrówko mocno nadpsute. Zajmuję się tym co naprawdę lubię, działam społecznie /jestem w zarządzie wspólnoty mieszkaniowej/, opiekuję się bezdomnymi zwierzakami /kotami/, mam czas na dbanie o urodę /leciwą/, fotografuję, chodzę na spacery z dwójką moich psiaków, siedzę w internecie po kilka godzin dziennie, odwiedzam nasz klubik, hoduję kwiatki nie tylko w mieszkaniu, czytam kiedy mam na to ochotę, nie mam czasu na rozmyślanie o swoim raku, nie mam czasu na umieranie. Uwielbiam wszystkie nowinki elektroniczne, czerpię z życia to co jest w granicach moich możliwości pełnymi garściami. Jak mnie "diabli nie wezmą" w ciągu 3 lat to zacznę podróżowac /teraz mi nie wolno/. Jak byłam młoda nie miałam na to czasu bo był dom, praca, dziecko, obiadki, zakupy, pranie, itd, itp. Teraz też oczywiście mam dom, który bardzo kocham i o który bardzo dbam ale nie ma już kto w nim robić bałaganu i ja niczego nie muszę. Wielu emerytów /wynika to z moich obserwacji/ zatrzymało się w miejscu i nie potrafi sie przystosować do obecnych czasów /z rozrzewnieniem wspominaja komunę/.

  ... zobacz więcej

• 22:37:58, 02-06-2007 qrystyna216

  Ja, tak jak i moje poprzedniczku jestem zadowolona z przejścia na emeryture, a przeszłam gdy mialam 42 lata. Od razu kupiliśmy działkę. Miałam więc zajęcie od wiosny do jesieni. Ponieważ bardzo lubię czytać, rozwiązywać krzyżówki, robótki ręczne, nie nudziłam się i zimą. Od kiedy mamy komputer, czasami brak mi czasu na zajęcie domowe, ale tu wyręcza mnie córcia /wielu rzeczy nie mogę sama zrobić ze względu na chorą rękę/. Trzy lata temu mąż mój stał się emerytem, więc była kolejka do komputera. Nie wytrzymał jednak tego siedzenia w domu i poszedł do pracy, bardziej z nudów niż z potrzeby finansowej.
  Jest nam dobrze na emeryturze, nie nudzimy się, umiemy sobie znależć zajęcie i mamy dużo czasu dla siebie.

  ... zobacz więcej

• 23:46:08, 02-06-2007 Malgorzata 50

  Pewnikiem ,pewnikiem .ja tam nie bardzo mam chęć na emeryturę, prawde mówiąc, bo nie wyobrazam sobie siedzenia w domu -kwiatków nie hoduję ,robótek nie cierpięAle nie moge sie Sunshine z toba zgodzic ,że aktywnośc i gieriatryczne podejscie do życia zależy od statusu materialnego.Te osławione podróże zachodnich emerytów to czesto po prostu zapełnianie pustki.A w Polsce jest jakaś taka głupia ,dołujaca moda ,ze po osiągnięciu jakiegos wieku to juz tylko wnuczki, dreptanko do lekarza i totalne zaniedbanie oraz czekanie na śmierć.To wszystko jest w głowie a nie w portfelu.Można o siebie zadbac niekoniecznie przy pomocy kosmetyków firmy Dior,nawet z malej emerytury mozna sobie od czasu do czasu sprawic jakąś przyjemność.Przyjechałam z tych Stanow i pierwsze co mnie uderzylo, to narzekactwo bez powodu własnie w wykonaniu starszych pań.Stałam sobie w kolejeczce niedużej w miłym urzedzie ,gdzie sprawnie i szybko wszystko szło -przyszła babka w moim wieku mw.i jeszcze dobrze sie nie rozpatrzyła -a juz zaczęła tak ogólnie marudzic.Poszlam do przychodni -własnie pieknie remontowanej- po wyniki badań mojej 80-cio letniej niezwykle wesołej przyjaciółki,ktora troszke zaniemogła -przychodzi babsko staje w kolejce i z punktu zaczyna jeczec ,ze remont...to jej mówię ,że chyba dobrze ,bedzie się przyjemniej leczyć, a ta ...ALE TO ZA N A S Z E pieniądze!!!! No i tu odpadłam...Moja przyjaciólka -57 jak ja ,niby szczęsliwa w malżeństwie,tłumaczy sobie w domu ,ma niezłą sytuację materialną dzieci dobrze sobie radzące 2-kę uroczych wnuczków -a minę jakby jej ptaszek na głowe narobił....i co to ma wspólnego z sytuacja materialną polskich emerytów -nic.Z mentalną ma natomiast b.duuuużo

  ... zobacz więcej

• 23:48:02, 02-06-2007 Malgorzata 50

  A ok 40-tki tak jak Basia, latałam z wywieszonym jęzorem i wcale to nie było takie fajne.

• 00:48:05, 03-06-2007 Lila

  Nooo,to jestem u siebie...
  Pracuję,i będę czynna nawet jak przejdę na emeryturę..
  Wnuków niet,dzieci leniwe a i ja chyba kaleka jakaś,bo nie mam tęsknot za szczebiotem ,tym bardziej ,że mieszkając w lesie ,mam tego szczebiotu po uszy..
  Natomiast jak i Basia włączam się w ratowanie zwierzaków.Sama mam 15 ogonów stałych i kilka dochodzących.Jest to drobnica -psy i koty,ale jest jeszcze nie policzony kaliber większy - koń,uratowany przed transportem..
  No i tu przepadłam...
  Los koni ...ale to może innym razem...

  ... zobacz więcej

• 01:21:15, 03-06-2007 Anielka

  Ja przeszłam na emeryturę w wieku 48 lat.Nie załuję,ze to zrobiłam i nie podjelam dodatkowej pracy.Mialam tak silną nerwice,że generalnie walczę z nią do dzisiaj.Mam okresy lepsze i gorsze.Na szczęści tych gorszych coraz mniej.Odejście na emeryturę było dla .mnie zbawieniem.Dzisiaj mogłabym popracować na 1/2 lub 1/4 etatu ,ale jakos nic takiego nie mogę znależć.Ale nie moge też powiedzieć,że się nudzę.Lubie spacerować,jeżdzić na rowerze,wyszywać,robić na drutach,czytać,spotykać sie z ludzmi.Ale też od czasu do czasu lubię sobie poleniuchować.Jestem sama i jest narazie okey.Pozdrawiam i spokojnej nocy życzę. 2693

  ... zobacz więcej

• 12:28:11, 03-06-2007 bogda

  Zgadzam się z Wami dziewczyny, wszystko zależy od tego jak się do życia podchodzi. Jak się umie i chce to tak można sobie zorganizować czas i zajęcia, że nigdy się nie nudzi, Ja też jestem na wcześniej emertyturze, pracuję jeszcze na pół gwizdka, wnuków narazie nie mam, dzieciska jak u Lili - leniwe, ale mam jeszcze całą masę innych zajęć, wyjścia na UTW, różne spotkania i wycieczki, prace ogódkowe (troche zaniedbane) tak że nie raz z chęcią siedzę sobie w domku i leniuchuję. Najgorzej jest zamknąć się w domu, nie wychodzić do ludzi, unikać kontaktów z przyjaciółmi czy znajomymi, chociaż nie raz nie chce mi się nigdzie wychodzić, ale krótka mobilizacja ...i w drogę.. i do tego nie potrzeba dużych nakładów finansowych...

  ... zobacz więcej

Strony : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 nastepna »

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.