Nietrzymanie moczu czyli inkontynencja, to niekontrolowane oddawanie moczu wywołujące dyskomfort i znacznie obniżające jakość życia. Nasilenie choroby waha od okazjonalnego wycieku moczu podczas kaszlu lub kichania do odczuwania tak nagłej i silnej potrzeby oddawania moczu, że trudno jest dotrzeć do toalety na czas. Z nietrzymaniem moczu częściej zmagają się kobiety niż mężczyźni, a ryzyko rozwoju problemu wzrasta wraz z wiekiem. Szacuje się, że choroba dotyczy nawet 45 proc. pań po 45 roku życia.
Przyczyny wywołujące chorobę, podobnie jak jej przebieg, są niejednorodne. Z tego względu dzieli się ją na:
Przyczyny choroby determinują jej formę, te najpowszechniejsze to: osłabienie mięśni miednicy, zaburzenia układu moczowego, wadliwe wrodzone połączenie przewodów moczowych, zwężenie cewki moczowej, infekcje układu moczowego. Poza tym choroba zwykle rozwija się u:
Pierwszym etapem terapii jest wywiad lekarski i badania umożliwiające rzetelną diagnozę. Przeprowadza się m. in. posiew moczu, stężenie kreatyniny i mocznika w surowicy krwi, USG oraz specjalistyczne badanie urodynamiczne i radiologiczne.
Metoda leczenia jest wybierana w zależności od rodzaju choroby. Główne formy terapii to leczenie zachowawcze, bądź chirurgiczne. Pierwsze obejmuje m. in. farmakoterapię, fizykoterapię oraz ćwiczenia . W ramach drugiego z wymienionych natomiast wykonuje się m. in.: plastykę krocza, pochwy, bądź cewki moczowej. U mężczyzn stosuje się częściową, bądź całkowitą resekcję gruczołu krokowego w przypadku jego przerostu.
Jeśli chodzi o leki, przy nadreaktywności pęcherza moczowego przepisuje się leki antycholinergiczne, które regulują jego funkcjonowanie. Poza tym stosuje się leki hormonalne, np. estrogenowe, ponieważ pomagają regenerować tkanki w cewce moczowej i waginie. Przy mieszanej formie choroby podawana bywa imipramina, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny. Wreszcie duloksetyna, lek z grupy SNRI, może być rekomendowana w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu.
W ramach fizykoterapii stosuje się m. in. elektrostymulację i zabiegi z wykorzystaniem pola magnetycznego. Jeśli chodzi ćwiczenia, polecane są te wzmacniające mięśnie miednicy, np. ćwiczenie mięśni Kegla polegają na zaciskaniu mięśni pochwy i odbytu na ok. 8-10 sekund i powtarzaniu tej czynności w krótkich odstępach czasu przez co najmniej 20 minut. W efekcie wzmocnione i bardziej elastyczne mięśnie powstrzymują opuszczanie się narządów i hamują wysiłkowe nietrzymanie moczu. Opracowywany jest też indywidualny zestaw ćwiczeń dostosowywany do określonego rodzaju i stopnia nasilenia choroby.
Pacjentom cierpiącym z powodu nietrzymania moczu poleca się:
W ramach działań profilaktycznych poleca się:
Lek Finasteryd leczy łysienie typu męskiego i przerost prostaty u milionów mężczyzn na całym świecie. Nowe badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Illinois Urbana-Champaign sugeruje, że medykament może również obniżyć poziom cholesterolu i zmniejszyć ogólne ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. więcej »
Jedno złamanie u kobiet po menopauzie oznacza wyższe ryzyko kolejnego
Uwaga diabetycy! Koniec z zastrzykami. Wkrótce nowy sposób przyjmowania insuliny
Bakłażany stają się coraz popularniejsze. To przepis dla tych, którzy nie chcą "nasączać" tych smacznych warzyw dużą ilością oleju. W wersji bardziej dietetycznej żółty ser można pominąć lub zastąpić fetą. więcej »
Doskonałe danie nie tylko dla miłośników szpinaku. Delikatny aromat czosnku, kremowa konsystencja i grecki akcent w postaci fety - a wszystko to bez tłuszczu, mąki czy śmietany. więcej »